สวนเกษตรเพื่อลูกและทุกคน : แสน-พรชัย แสนชัยชนะ

แสนเริ่มศึกษาและทดลองนำความรู้ต่างๆ มาสร้างสวนเล็กๆ ของตัวเอง เขายังจำได้ดีว่าวันแรกที่มาถึงสวนที่สุพรรณบุรี ที่ดินส่วนใหญ่กลายเป็นสถานที่ทิ้งวัสดุก่อสร้าง ดินก็แข็งมาก ขนาดใช้รถแบกโฮมาขุดก็ยังไม่ไหว เขาก็เลยพยายามอ่านตำรา โดยเฉพาะสิ่งที่ในหลวง ร.9 พระราชทานไว้และทดลองทำตาม

เรื่องหนึ่งที่เขาพบ คือทฤษฎีใหม่ที่ทรงมีพระราชดำรินั้นยืดหยุ่นกว่าที่ทุกคนเข้าใจ ไม่จำเป็นต้องแบ่งพื้นที่ในอัตราส่วน 30 : 30 :30 : 10 แต่สามารถปรับเปลี่ยนได้ตามความเหมาะสมและความต้องการใช้ประโยชน์ ที่สำคัญยังพบอีกว่าพระองค์โปรดให้ศึกษาเรื่องที่เกี่ยวกับการเกษตรไว้อีกมาก ทัั้งปริมาณน้ำฝน การเพาะพันธุ์ไม้

“ทุกครั้งที่วิ่งไปหาข้อมูล สิ่งที่เราเจอคือ ทุกอย่างมาจากพระราชดำรัส มาจากพระราชดำริ ท่านคิดไว้หมดแล้ว ทำให้ผมรู้สึกเจอคนตัวจริง คนที่เราวิ่งไปสุดทางเราก็อยู่ในเส้นทางของเขาอยู่ ไปแค่ไหนก็อยู่ในขอบเขตที่ท่านคิดไว้หมดแล้ว

“ผมเริ่มมองพระมหากษัตริย์ของผมเป็น Thinker เหมือนที่เรารู้สึกกับคนดังๆ ของโลก เช่นไอน์สไตส์ คานที แล้วคำถามต่อไปคือ ผมจะลุกขึ้นคนเดียวไปทำไม ผมมีลูก แทนที่จะสร้างที่หนีน้ำไว้ปลูกต้นไม้ ทำยังไงให้ลูกผมเข้าใจเหมือนที่ผมเข้าใจ ไม่ใช่ผักอร่อยแล้วยัดใส่ปาก เราก็เลยตั้งใจทำสวนให้ลูกรู้สึกซึมซับเอง ปกติเขามีทุ่งเลี้ยงแกะ แต่เราจะที่นี่เป็นทุ่งเลี้ยงเด็กปลอดสาร

“แรกๆ ก็ที่ดินก็แล้งๆ หน่อย เราก็ส่งเด็กไปเล่น ไปวิ่ง ต่อมาก็มีกิจกรรมปลูกต้นไม้ กล้วย หญ้าแฝก ขุดบ่อ ให้เขาไปเรื่อยๆ สวนก็จะเริ่มเติบโต ลูกก็จะได้อยู่ในสวน และเข้าใจภูมิปัญญาท้องถิ่น ต้นไม้คืออะไร ข้าวคืออะไร แมลงคืออะไร”

ภายใน 2-3 ปี พื้นที่แห้งแล้งเริ่มกลายเป็นพื้นที่สีเขียว

ต้นไม้ที่นี่ไม่มีการให้น้ำ หรือปุ๋ย แสนปล่อยให้ธรรมชาติดูแลซึ่งกันและกันเอง พร้อมกับคอยเสริมความรู้เรื่องให้ลูกไปเรื่อยๆ ทั้งเรื่องพืช ต้นไม้ หรือสัตว์ เช่นสัตว์แบบไหนควรอยู่ปล่อยตรงไหน พอมีสัตว์เยอะขึ้นก็เริ่มมีไข่ให้เก็บ เขาก็ชวนลูกให้เอาไข่ไปขาย แนะนำวิธีบริหารต้นทุน ออกแบบบรรจุภัณฑ์อย่างไรให้น่าซื้อ ซึ่งลูกเองก็รู้สึกกับสนุกกับการมาสวนเป็นประจำทุกสัปดาห์ และเริ่มมีคนสนใจอยากเข้ามาเรียนรู้บ้าง